ติดตามเรื่องราวของ Part แรกได้ที่
http://pantip.com/topic/34303342
The Quarter Mile Legend “วัชระภูมิ รังสิต” Part II
เรื่อง : อินทรภูมิ์ แสงดี
จาก Avenue สู่สนามแข่งที่ทุกคน “โอเค”
เมื่อมีการเปิดเรื่อง “ตำนาน” ของ “ควอเตอร์ไมล์ วัชระภูมิ” กันไปแล้ว แน่นอนว่าหลายคน ทั้งรุ่นเก่า รุ่นกลาง รุ่นใหม่ ใครเกิดทันก็มา “ช่วยเหลา” รื้อฟื้นความทรงจำ ใครเกิดไม่ทันก็ “อยากรู้” ว่าสมัยก่อนมีอะไรเกิดขึ้น เอ้า ต่อนะ…
ลักษณะของสนามวัชระภูมิ จริงๆ แล้วก็ไม่เรียกว่าสนามโดยตรงหรอก แต่ด้วยความบังเอิญที่ “ฮวงจุ้ยดี” ก็กะสร้างเป็นหมู่บ้านที่ “Hi” หน่อย ก็เลยสร้างทางเป็นรูปแบบ Avenue เป็น 4 เลน สองเลนคู่กลาง แล้วมี “เลนคู่ขนาน” ขนาบด้านซ้ายและขวา มี “เกาะ” กั้นแยก เข้าทางสิ รถแข่งจะวิ่งตรง Track กลางครับ พอเข้าเส้นแล้ว ก็ต่างคนต่าง “เลี้ยวกลับ” ฝั่งใครฝั่งมัน รถฝั่งซ้ายก็เลี้ยวซ้าย รถฝั่งขวาก็เลี้ยวขวา ทำให้การจราจรของรถแข่งนั้นสะดวก ง่าย เป็นระเบียบ และต่างคนก็ต่างกลับมาเจอกันที่ “Pit Area” ส่วนตัวผมเองก็ไม่อยากเรียก Pit หรอก เพราะเป็นการ “ซ่อมกันกลางแจ้ง” แดดร้อนๆ ก็ไม่หวั่น จะพังน้อย พังหนัก ขนาด “ยกเครื่องมาทำ” แล้ววิ่งต่อกันเลย ไม่มีพัก คนรุ่นเก่านั้นอึดจริงๆ ครับ ขอนับถือ
ส่วนกองเชียร์ พรรคพวก หรือบรรดา “ลูกกวาด” (คำเรียก “สาวที่มากับรถซิ่ง” สมัยนั้น) ก็อาศัย “สิง” ตามใต้ต้นไม้บ้าง เสื่อปู มีของกิน เอาอะไรมาบังกันตามมีตามเกิด ยุคนั้นเป็นอย่างนั้นจริงๆ ครับ ใครจะมาก็ถือว่าต้อง “ใจรัก” กันสุดๆ เลย ทั้งคนแข่งและคนดู เพราะมันไม่สะดวกสบายเหมือนสมัยนี้หรอกครับ ว่ากันดิบๆ บ้านๆ เลย อย่างที่เห็นนั่นแหละ…
หลังจากที่มีคน “อยากรู้” ว่า ปัจจุบันนี้ “วัชระภูมิ นายเป็นอย่างไรบ้าง” สำหรับคนที่ “เกิดไม่ทัน” รวมถึงตัวข้าพเจ้าเอง อยากค้นหาอดีตจากปัจจุบัน ก็มีแฟน XO ท่านหนึ่ง คือ Sarawut Phumthongdee ซึ่งบ้านอยู่ใกล้บริเวณสนามวัชระภูมิ ได้สอบถามญาติผู้ใหญ่ที่อยู่มานาน ได้รับคำยืนยันว่า ตรงที่เคยเป็นสนามแข่งรถวัชระภูมิ ตอนนี้เป็นทางเข้าหมู่บ้าน “มาลีวัลย์” คลอง 2 รังสิต ซึ่งยังมีกลิ่นอายของเดิมอยู่บ้าง แม้ว่าตอนนี้สนามจะหายไปตามกาลเวลา กลายเป็นทางสัญจรปกติไปแล้ว แต่เชื่อเถิด คนที่เคยแข่ง หรือเคยมาสัมผัสบรรยากาศ “ควอเตอร์ไมล์ วัชระภูมิ” ก็ยังคงรำลึกถึง “เหตุการณ์วันนั้น” ได้อย่างไม่มีวันลืม…
คนเสื้อขาวที่นั่งตรงเส้นสตาร์ท สังเกตจะมี “เซนเซอร์” เป็นทรงเหมือนกล้องส่องทางไกลสีขาวๆ น่าจะใช้ระบบ Photo Diode (โฟโต้ ไดโอด) ถ้าผิดขออภัย แต่ไม่ใช่ Infrared (อินฟราเรด) เหมือนสมัยนี้ คนยืนดูหน้าเส้นก็ชอบไปเตะโดนเซนเซอร์บ่อยๆ จนโฆษกต้องประกาศวิ่งใหม่อยู่เรื่อยๆ
เวปไซต์สาระรถซิ่งเมืองไทย
http://www.xo-autosport.com/
ติดตามข่าวสารวงการรถแบบเรียลไทม์
https://www.facebook.com/xoautosport?fref=ts 
เรื่องราวรถซิ่งในอดีต พร้อมภาพหาชมยาก “วัชระภูมิ รังสิต” Part II
The Quarter Mile Legend “วัชระภูมิ รังสิต” Part II
เรื่อง : อินทรภูมิ์ แสงดี
จาก Avenue สู่สนามแข่งที่ทุกคน “โอเค”
เมื่อมีการเปิดเรื่อง “ตำนาน” ของ “ควอเตอร์ไมล์ วัชระภูมิ” กันไปแล้ว แน่นอนว่าหลายคน ทั้งรุ่นเก่า รุ่นกลาง รุ่นใหม่ ใครเกิดทันก็มา “ช่วยเหลา” รื้อฟื้นความทรงจำ ใครเกิดไม่ทันก็ “อยากรู้” ว่าสมัยก่อนมีอะไรเกิดขึ้น เอ้า ต่อนะ…
ลักษณะของสนามวัชระภูมิ จริงๆ แล้วก็ไม่เรียกว่าสนามโดยตรงหรอก แต่ด้วยความบังเอิญที่ “ฮวงจุ้ยดี” ก็กะสร้างเป็นหมู่บ้านที่ “Hi” หน่อย ก็เลยสร้างทางเป็นรูปแบบ Avenue เป็น 4 เลน สองเลนคู่กลาง แล้วมี “เลนคู่ขนาน” ขนาบด้านซ้ายและขวา มี “เกาะ” กั้นแยก เข้าทางสิ รถแข่งจะวิ่งตรง Track กลางครับ พอเข้าเส้นแล้ว ก็ต่างคนต่าง “เลี้ยวกลับ” ฝั่งใครฝั่งมัน รถฝั่งซ้ายก็เลี้ยวซ้าย รถฝั่งขวาก็เลี้ยวขวา ทำให้การจราจรของรถแข่งนั้นสะดวก ง่าย เป็นระเบียบ และต่างคนก็ต่างกลับมาเจอกันที่ “Pit Area” ส่วนตัวผมเองก็ไม่อยากเรียก Pit หรอก เพราะเป็นการ “ซ่อมกันกลางแจ้ง” แดดร้อนๆ ก็ไม่หวั่น จะพังน้อย พังหนัก ขนาด “ยกเครื่องมาทำ” แล้ววิ่งต่อกันเลย ไม่มีพัก คนรุ่นเก่านั้นอึดจริงๆ ครับ ขอนับถือ
ส่วนกองเชียร์ พรรคพวก หรือบรรดา “ลูกกวาด” (คำเรียก “สาวที่มากับรถซิ่ง” สมัยนั้น) ก็อาศัย “สิง” ตามใต้ต้นไม้บ้าง เสื่อปู มีของกิน เอาอะไรมาบังกันตามมีตามเกิด ยุคนั้นเป็นอย่างนั้นจริงๆ ครับ ใครจะมาก็ถือว่าต้อง “ใจรัก” กันสุดๆ เลย ทั้งคนแข่งและคนดู เพราะมันไม่สะดวกสบายเหมือนสมัยนี้หรอกครับ ว่ากันดิบๆ บ้านๆ เลย อย่างที่เห็นนั่นแหละ…
หลังจากที่มีคน “อยากรู้” ว่า ปัจจุบันนี้ “วัชระภูมิ นายเป็นอย่างไรบ้าง” สำหรับคนที่ “เกิดไม่ทัน” รวมถึงตัวข้าพเจ้าเอง อยากค้นหาอดีตจากปัจจุบัน ก็มีแฟน XO ท่านหนึ่ง คือ Sarawut Phumthongdee ซึ่งบ้านอยู่ใกล้บริเวณสนามวัชระภูมิ ได้สอบถามญาติผู้ใหญ่ที่อยู่มานาน ได้รับคำยืนยันว่า ตรงที่เคยเป็นสนามแข่งรถวัชระภูมิ ตอนนี้เป็นทางเข้าหมู่บ้าน “มาลีวัลย์” คลอง 2 รังสิต ซึ่งยังมีกลิ่นอายของเดิมอยู่บ้าง แม้ว่าตอนนี้สนามจะหายไปตามกาลเวลา กลายเป็นทางสัญจรปกติไปแล้ว แต่เชื่อเถิด คนที่เคยแข่ง หรือเคยมาสัมผัสบรรยากาศ “ควอเตอร์ไมล์ วัชระภูมิ” ก็ยังคงรำลึกถึง “เหตุการณ์วันนั้น” ได้อย่างไม่มีวันลืม…
คนเสื้อขาวที่นั่งตรงเส้นสตาร์ท สังเกตจะมี “เซนเซอร์” เป็นทรงเหมือนกล้องส่องทางไกลสีขาวๆ น่าจะใช้ระบบ Photo Diode (โฟโต้ ไดโอด) ถ้าผิดขออภัย แต่ไม่ใช่ Infrared (อินฟราเรด) เหมือนสมัยนี้ คนยืนดูหน้าเส้นก็ชอบไปเตะโดนเซนเซอร์บ่อยๆ จนโฆษกต้องประกาศวิ่งใหม่อยู่เรื่อยๆ
เวปไซต์สาระรถซิ่งเมืองไทย http://www.xo-autosport.com/
ติดตามข่าวสารวงการรถแบบเรียลไทม์ https://www.facebook.com/xoautosport?fref=ts